چشمان معصوم تو
از که سحر آموخته اند
چنان محو تماشای لبخندت می شوم
چنان از نفسهای ظریف و سریع ات حظ می برم
چنان از دوری ات دل تنگ می شوم
بی خبر از فصل گل نرگس می شوم
تو مثل بهاری و خنده ات نسیم بهاری که مرا زنده می کند
تو تجسم خود منی
جان منی دلبرکم...
روشنی زندگی پدر
تدبیر معیشت داشته باش
و از برای زندگی
جستجو کن
سوال بپرس
تفکر نما
برنامه اندیشه کن
ره بساز
لکن فرجام و نتیجه را
به حضرت دوست واگذار کن
که آنچه او در آستین دارد
تو را بهترین است
اگر هرچه پنداشتی حاصل نگشت
در برابر تقدیر و مطلوب حضرت باری تعالی
مقاومت مکن
که او هماره به بندگان دلسوزتر است
و خیر بهتری روانه ات می سازد...
خدا اندیشه قوی و ذهن ثروتمند عنایت کندت
لکن
فکر قدرتمند موجب قصر عمل و تنبلی بدنی می گردد
هشیار باش جان حامد...
چو بنشسته بودی و ناگه
ابلیس بر خواطرت گذشت
و شروع به اعمال وسوسه نمود
بلادرنگ سراغ دوستت برو
خواه والدین باشد، خواه خواهر یا برادر یا دوست صمیمی
هرکدام میسر بود و گر نبود هم تلفنی بزن
ابلیس را از خودت دور کن
که ره اغوای فراوان داند...
گر تورا مدتی
خیالی به سر بود
از باب اشتغال و کسب مال
مانند مسافرکشی و یا کارگری
نیک بنگر و عمیق اندیشه نما
که تو را در شان هست یا خیر
و آیا حرفه ای پرسودتر و البته میسر هست یا خیر
جان پدر... از بهر پول
تن به هیچ کاری مده... آن کن که از عمق جان خواهی...
نازنین فرزند من
تا توان در بدن داری
دنبال علم و دانایی باش
به دور از هرگونه خویشتن دوستی و یا استغنای از علم
تا لحظه جان سپردن
هماره عالم و طالب باش....
در این روزگاران
عوامل دوری و فاصله گرفتن اقوام زیاد است
چو از دستت برآید
جهدی کن تا گرد هم آیند آشنایان...
مادر محور و جان خانواده است
اما
همه را
گوش سپردگی به اوامر پدر باید...
درخانه یک نفر
دستور با محبت
می دهد و آنهم
پدر است...
جانان من
خلاف واقع مگو حتی در احساسات نابت
اگر کسی به شما گفت "دلم برایت تنگ شده" ولی
تو دلت تنگ نشده،
از دلتنگی چیزی مگو...
محبت لطیف نثارش کن
اما با لغات و کلمات دقیق و مبتنی بر احساسات واقعی ات
مثلا اگر ارادت زیادی نسبت به ایشان داری شما هم بگو" ممنون من هم به شما ارادت زیادی دارم" یا...
اگر کسی تعارف طعام کرد درحالیکه تو گرسنه بودی ولی بنابه دلیلی از استجابت معذور بودی
بر لسان چنین جاری مکن که "گرسنه نیستم"
بجایش سپاسگزار باش و بگو "متشکر الان نمی خورم" یا "ممنون بعدا می خورم" ....
کوتاه سخن آنکه احترام به دیگران از مناعت طبع است و راستی در همه ابعاد از سخاوت روح.
بزرگ مرد باش قمر پدر...
چو ملتفت شدی که اهل نخوتی
طالب آنست که خشم و غضب تو را نظاره گر باشد
متانت و وقار بخرج ده
آرام باش و با خونسردی
پاسخش ده...
